BİTER GİDERİZ
ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Su, suya benzer ya, öyleyiz biz de,
Ömür bir yolculuk, biter gideriz.
Hayatı süreriz mukadder izde,
Farklı safhalara yeter gideriz.
Eşitiz Rahman’dan gelen ikramda,
Doğuşta mûcize yaşarız tam da,
Doğunca ağlarız aynı makamda,
Kundakta, beşikte yatar gideriz.
Büyüyünce biraz, olur yaramaz,
El avuca sığmaz, yerde duramaz,
Annemiz, babamız bizi kıramaz,
Evi birbirine katar gideriz.
Hep aynı havada yeniyetmelik,
Bulunmasa bile cepte metelik,
Yine de bizizdir dünyaya melik,
Etrafa havalar atar gideriz.
Nihayet gelince evlilik çağı,
Dar gelmeye başlar baba ocağı,
Bağlayınca gönlü muhabbet bağı,
Yeni bir yuvayı çatar gideriz.
Sırtımıza biner derdi geçimin,
Neyse hayattaki tarzın, biçimin,
Peşine düşeriz türlü seçimin,
Telâş ve meşgale artar gideriz.
Sayımız doğumla artar, çoğalır,
Yavrular uçunca tekrar azalır,
Çiftin biri gider, biri tek kalır,
Gidişin yolunu tutar gideriz.
Hayat bir ticaret, bir ince hesap,
Kaybımız günahlar, kazançlar sevap,
Ya cennet kazanır yahut da azap,
Yılları ukbâya satar gideriz.
Kimseye teminat yoktur yarına,
Yaşarız ölümle burun buruna,
Uygun düştüğünde kader sırrına,
Çoğu kez kefeni yırtar gideriz.
Sayılı günlerin geçen her ânı
Nâçiz bedenlerin ölür bir yanı,
Ak saçlı ve dişsiz eyler civanı,
Vücudu bastonla tartar gideriz
Sona doğru varış bükük bellerle,
İfadeler yarım, tutuk dillerle,
Mecalsiz bacaklar, titrek ellerle,
Ayağı yerlere sürter gideriz.
Bir gün gibi gelir, ömrün bütünü,
Göz açıp kapayıp bitirir günü,
Tüketir bugünü, yarını, dünü,
Âhiret ufkunda batar gideriz.
Ecel ne kısalır ve ne de uzar,
Her yolun sonunda görünür mezar,
Rahîm Rabden bekler, rahmetle nazar,
Topraktan yorganı örter gideriz.