KÖYDE BAHAR
ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Küçük bir köydeyim bahar gününde,
Vitrinde serili gerçekler burda…
Yeryüzü süslenmiş sanki düğünde,
İlâhî sanata mercekler burda…
Dallarda neşeyle ötüşür kuşlar,
Yeşil hayat kaplı düzler, yokuşlar,
İlâhî kudrete delil nakışlar,
Hikmet örgüsüne ilmekler burda…
Köşküne kurulmuş tepede leylek,
Bugünkü virdini çekiyor; «Lek lek!»
Mevlânâ diliyle deyip; «Şükrü lek!»
Rabbine şükreden leylekler burda…
İşinin başında o cömert arı,
İkram telâşıyla gezer kırları,
Hak’tan vahyedilen ince sırları,
İşlediği ballar, petekler burda…
Zikrini herkesin duyamadığı,
Ârifin kırmaya kıyamadığı,
İnsanın seyrine doyamadığı,
Bin bir tebessümlü çiçekler burda…
Burada yağmurun yağışı başka,
Susayan toprağı getirir aşka,
Nasıl indiğini görseydik keşke,
Her damlayla inen melekler burda…
Tarlada usulca bir rüzgâr başlar,
Ürperti doğurur ince duyuşlar,
Hürmetle rükûya eğilir başlar,
Topluca namazda göcekler burda…
Hepsi ayrı telden geçerler fasıl,
Tesbihe devamdır varlıkta asıl,
Oluş gayesini eyleyip hâsıl,
Kendi tesbihinde böcekler burda…
Her biri beslenir aynı topraktan,
Su kökünden besler, güneş yapraktan,
Hepsine ayrı tat verilmiş Hak’tan,
Kirazlar, elmalar, çilekler burda…
Rahmet dileyerek diller duâda,
Boyunlar bükülmüş hâller duâda,
Nergisler, iğdeler, güller duâda
Allâh’a yönelir dilekler burda…