KURBAN
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Dört iklim gizlenmiş farklı yörede,
Lâle, sümbül, nergis, gül açar kurban!
Gidişat değişmiş kimi törede,
Ağız ayrı söyler, dil nâçâr kurban!
Hepimiz bir soydan, aynı çamurdan,
Yoğurmuş Yaradan, aynı hamurdan,
Sonra da üflemiş Rahmânî nurdan,
Etmesin zâlime kul dûçâr kurban!
Sevgi, her kapının tek anahtarı,
Sevgi, gönlümüzün hep ilkbaharı,
Sevgi; çözer kalpten buzulu, karı;
Arılar çiçekten bal içer kurban!
Kem söz sahibine fayda getirmez,
Kötü huy ömrünü uzun götürmez,
Günahlar kabirde rahat yatırmaz;
Haram kazandığın yel saçar kurban!
Dünyaya beyhûde hiç bel bağlama!
Geçici zevklerle gönül dağlama!
Sabredip, şükreyle hâle ağlama!
Sultan olsan başa hâl geçer kurban!
Ah vah ile ömrü boşa geçirme!
Hevâ heves ile nefsi uçurma!
Gelen fırsatları bir bir kaçırma!
Âhir gömleğini el biçer kurban!
Niyazkâr ne desin kurbanım sana?
Bir ömür sahip ol sağlam îmâna,
Ecel vakti kim hâkimdir şu cana?
Göçmen kuş misali bil uçar kurban!