KİM HAKİKÎ DOST BİZE?
ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Dosta sorsam; «Hakikî dost kim?» diye,
«Yüce dostun beyanına bak!» derdi,
«Her mârifet Rab’den kalbe hediye,
Bilmek için kalbi eyle pak!» derdi.
«Dost odur ki yedirilmez yedirir,
Kullarını her hayra O erdirir,
Mahlûkatı bize boyun eğdirir,
O’nun hadsiz nimetleri çok!» derdi.
«Bizim için dilemişse bir hayrı,
Mânî olup durduracak yok gayrı,
Dostlarını himayesi apayrı,
Dostluğunda emsalsiz ve tek!» derdi.
«Ancak Allah ve Rasûlü, dost bize,
Hakk’ın sâdık mümin kulu, dost bize,
Rabbimiz’in kim makbulü? Dost bize,
Başkasından nazarını çek!» derdi.
«Dostlarına korku da yok hüzün de,
Müjdeler var değişmeyen sözünde,
Kim giderse Habîbi’nin izinde,
Dost edinir onu yüce Hak!..» derdi.
«Gayra dostluk en zayıf bir bağ gibi,
Örümceğin dokuduğu ağ gibi,
Zeval bulur velev olsa dağ gibi,
O bağları sen gönlünden sök!» derdi
«Yeri göğü ve her şeyi yaratan,
Arzı yayıp nimetlerle donatan,
Koruyarak bizi burda sağ tutan,
İşte dost O, başka velî yok!» derdi.
«Mevlâ ancak sâlihleri dost tutar,
Âşığının canında hep dost tüter,
Müttakînin her şeyine dost yeter,
Mâsivâya muhabbeti yak!» derdi.
«Gayr-i müslim müslümana dost olmaz,
Ehl-i teslis has îmâna dost olmaz,
Ümmet olup O Sultan’a dost olmaz,
Onlar için ümitlenme pek!» derdi.
«O çıkarır dostlarını nûruna,
Her bedele katlan dostluk uğruna,
Erişirsen dostluğunun sırrına,
Nurlanır da yüzün olur ak!» derdi.