KİM AYIRIR GÜLDEN SENİ?..
Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com
Sende sûre, sende âyet;
Nasıl desem, dilden seni?..
Oku, sende her mârifet,
Mevlâ’m görür hâlden seni!..
Nefs öğütür sabır taşın;
Mîrâcın mı, gamlı yaşın?..
Gönül; nedir bu telâşın,
Kim engeller, yoldan seni?
Yükün ağır, yolun ince;
Sensiz değil gündüz, gece!..
Sen, ey tesbih eden gonca,
Hak saklasın elden seni!..
Ney misâli yanar özün;
Bir hasretle tüter közün!..
Ehlibeyte çıkar izin,
Kim ayırır gülden seni?..
Takdir ile gaye oldun;
Takvâ ile renge doldun;
Dört kapıda bir nur buldun;
Seçen var mı, kuldan seni?..
Yak bu irfan ocağını,
Arz, özlemiş sıcağını!..
Gel Arş’a sal çerağını,
Mevlâ’m alır yelden seni!..
4 Mart 2012