BİR DEMDİ DERLER…
Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Ömür takviminde sonbahar kalmış.
Gözlerim buğulu, şakaklarım kar…
Gençlik çağı aynadaki hayalmiş,
Zaman hüzne durur, içime akar…
Nereye gideyim alıp başımı,
Yılların ardından eyvahı çektim.
Anlayan olmadı bu telâşımı,
Ah, daha dün beşikteki bebektim.
Buluta, rüzgâra ferman olurmuş,
Üşütür insanı düşen her yaprak.
Yeryüzü dirilmek için ölürmüş,
Bu hâl neyin nesi ey kara toprak?
Geceler bir başka renge bürünür,
Aman makamında el-ayak tutmaz.
Neye baksam fânîliği görünür,
Gönlümün güneşi ebedî batmaz.
Hep gurbet hep firak kanatır kalbi,
Hayat neşeden çok elemdi derler.
Bir kararda durmaz mevsimler gibi,
Gelir geçer böyle bir demdi derler.