ÜÇ BÜYÜK NİMET
Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com
El emeği, alın teri, göz nûru;
Ne kadar mübârek, kitabına bak.
Allâh’ın kuluna hitabına bak;
«Leyse li’l-insâni illâ mâ seâ»*
Öyleyse yok artık ne gam ne tasa…
El emeği, alın teri, göz nûru;
Olursa, insanın yüzü ak olur…
Çalışanın yardımcısı Hak olur…
Olmazsa el açar, boynunu büker!
Muhannet bâbına yüzsuyu döker…
El emeği, alın teri, göz nûru;
Varsa baharını kıştan çıkarır…
Adam ekmeğini taştan çıkarır…
Yoksa dört mevsimin dışında yaşar
Dert, çile, yoksulluk boyunu aşar…
El emeği, alın teri, göz nûru;
Dökenler tembellik duvarın yıkmış
Azmedip fezânın fethine çıkmış…
Dökmeyenler oynar evde eşikte,
Mâsum bebeleri ağlar beşikte…
El emeği, alın teri, göz nûru;
Olan yerde, söyle darlık olur mu?
Yatıp uyumakla varlık olur mu?
Alın teri, emek olmayan yerde,
Her insan müptelâ başka bir derde…
El emeği, alın teri, göz nûru;
Yuvada huzurdur, ağızda tattır
Helâlden kazanmak büyük sanattır.
Yılanlar, çiyanlar seni sokmadan
Aman ha uzak dur haram lokmadan!..
* “Hakikaten insan için kendi çalıştığından başkası yoktur.” (en-Necm, 39)
16 Eylül 2011