GEL YUMMA AVUCUNU!
Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Bu kasvetten sıkıldık, devâ bulmaz mı dertler?
Ah, sılam Anadolu hani nerde cömertler?
Bir yanda sefâletim, bir yanda israf-talan,
Gelsin yaramı sarsın Allâh’a yakın olan…
Cennet cömertler yurdu, gel yumma avucunu,
Ver ki Hak bağışlasın bu ümmetin suçunu…
Bereket çekip gitmiş, aş pişince zikirsiz,
Nimetin boynu bükük, sofralar misafirsiz…
Hepimizin değil mi bu sevinç de, hüzün de?..
Kendimize baktık mı yoksulların yüzünde?..
Cömerde iltifat var, yüce dostun katında,
Gaye inci-mercan mı bu dünya hayatında?..
Yâdında mı, ecdâdın ekmeği, suyu sebil?..
Ne getirir bilinmez gagasında Ebâbil?..
Ey nefs niye boyladı Kārûn yerin dibini?..
Cimrilik ateş olup yakarmış sahibini…
Korkulardan arınıp, hayırda yarışalım,
İstemez misin biz de kırklara karışalım!..
Kimde var buluttaki, topraktaki cömertlik?..
Boynuna ilmek olur, tuzaktaki cömertlik!..
Huzur nerde sormadık, gam veren bir yol tuttuk,
Ne yazık ki Peygamber sözlerini unuttuk…
Miskinleri doyuran, garipleri arayan,
Büyük devlete erdin, sırlar olmaz mı ayan?..
Rızâ bağına girip gül deremez her kişi,
Aklın kantarı çekmez böyle alışverişi…
Öyle çal ki kapıyı kimse görmesin seni,
İnfak ettikçe bir el dolduracak keseni…
Uyutmaz kardeşinin, sıkıntısı, acısı,
Allah cömerdi sever, melekler duâcısı…
Hak yolda malı saç ki, mârifet hâsıl olsun,
Gönlünü kurban eyle sonsuza vâsıl olsun!..