DERVİŞİN GÜNÜ
Bekir ÇİÇEK
Hayat istiğfarla seherde başlar,
Sırdaşıdır seher yeli dervişin…
Kıyamda vücutlar, secdede başlar,
Rükuyla eğilir beli dervişin…
Sonra huşû ile zikre koyulur,
Zikrinin yankısı kalpten duyulur,
Letâifi kaplar cana yayılır,
Zikirle ıslanır dili dervişin…
Düşünür ki bir gün ışığı söner,
Yaşanan zamanlar hayâle döner,
Son nefeste mü’min olmak ya hüner,
Acep nasıl ola hâli dervişin!..
Hak dostları halka kurmuş oturur,
Mihrapta Sevgili en başta durur,
Temiz sînesini nurla doldurur,
Her gün ziyareti gülü dervişin…
Sivâyı yok sayar nefy-i isbatla,
Habiple konuşur selâm salâtla,
Buluşması böyle günlük hayatla,
Gün boyu zikirdir balı dervişin…
Murâkabelerle huzurda kalır,
Huzurun nûruyla gaflet azalır,
İlimle irfanı âriften alır,
Hikmet en kıymetli malı dervişin…
Nebî ahlâkından alır da hisse,
Şefkatle yetişir birisi düşse,
Görmezlikten gelir ayıp görmüşse,
Kusurları örter şalı dervişin…
Muhabbet çoğalır, ufuk genişler,
Zevk hâline gelir hayırlı işler,
İnfak için olur alışverişler,
Uzanır muhtaca eli dervişin…
Teslîmiyet artar, ahlâk düzelir,
Şevk ile ibâdet çok kolay gelir,
Tefekkür gelişir idrak yükselir,
Bir benzeri olur ulu dervişin…
Zayıfı kendine edinip zimmet,
Her güzel hizmete ederek himmet,
Olmaya çalışır lâyık bir ümmet,
Gönlü merhametle dolu dervişin…
Gecenin nûrunu gündüze taşır
Etrafını ıslah için uğraşır,
Ömür böyle geçer Hakk’a ulaşır,
Eğriliği bilmez yolu dervişin…