HAK DOSTU KİMDİR?
Bekir ÇİÇEK
Eğer sorar isen; «Hak dostu kimdir?»
Bil ki ey dost, o bir kâmil insandır…
Mânevî dertlere hâzık hekimdir,
Rûhumuza şifâ kalbe dermandır…
Dostlarını Mevlâ namazdan seçer,
Yakınlığın yolu secdeden geçer,
İstiğfarla dolu hemen her seher,
Yöneldiği taraf kurb u Rahman’dır…
Fena-fillâh olan Rabbânî özle,
Kalbin ihlâsını taşıyan sözle,
Mübârek nazarlı nûranî yüzle,
Görülünce Hakk’ı hatırlatandır…
Kur’ân’a Sünnet’e uygun her hâli,
Merhameti geniş derya misâli,
Zekânın sehânın onda kemâli,
Habîb’in izinde canlı Kur’ân’dır…
Âlemin fahrinden verâset taşır,
Yüzünün nûrundan melâhat taşır,
Hâlinden, tavrından letâfet taşır,
Sohbeti de öyle güldür, reyhandır…
Hak’tan râzı olan, rızâya eren,
Kefenle hil‘atı müsâvî gören,
Kendini aşk ile hizmete veren,
Mahruma merhamet sunan sultandır…
Bakış ibret dolu, susuş tefekkür,
Dilinde zikir var, kalbinde şükür,
Dâim huzur hâlli heybetli vakûr,
Peygamber vârisi bir âl-i şandır…
Kendini şevk ile verse de dîne,
Erse de en yüksek kulluk vecdine,
Her duâsı kabul görse de yine,
Gözünde el yahşi kendi yamandır…
Bir velîye düşman olmaktan sakın,
Zırhı bürür onu ihlâsın, sıdkın
«Elleri olurum» deyip de Hakk’ın.
Bizzat koruduğu, sevdiği candır…
Dostluğa mânîdir üç kötü ahlâk,
Dost olmaz kibirli, cimri ve ahmak,
Sana sığınırız Kādir-i Mutlak,
Dostun olamamak büyük hüsrandır…
Yâ Rab gönlümüzü dostuna bend et,
Boyasıyla boya, gönlüne benzet,
Onunla olalım dostluğa namzet,
Dostlarının semti kasr-ı cinandır…