OL GÖNÜL…
Zahit GENÇ zahitgenc@gmail.com
Hak aşkıyla yandıkça olgunlaşır kul gönül…
Hak’tan gafil olunca hayat kula zül gönül…
Zikreden bir dil ile şükreden kalbin varsa,
Bu hâline sahip ol, dâim böyle kal gönül…
Sahip olmazsan eğer insanı helâk eden,
Öyle iki şey var ki, şehvet ile dil gönül…
«Namaz gözümün nûru» diye söyler Efendim,
Gözün gibi koruyup huşû ile kıl gönül…
Zikrin nûru kaplasın baştanbaşa gönlünü,
Git sohbet meclisine tereddütsüz dal gönül…
Her an kına kendini, şımartma ham nefsini,
Sen de ölmeden önce isterim ki öl gönül…
Nice yüzler karartan hesap günü gelmeden,
Kirlendikçe kalbini tevbe ile sil gönül…
Mâsivâ’dan uzak dur, Hak’tan gayriyi unut,
Kurtul nefsin ağından, muhabbetle dol gönül…
Tahsis eyle gönlünü Rahman olan Rabbine,
Dünyada ve ukbâda sâlihlerden ol gönül…