FERMAN – 5

Sadettin KAPLAN sadettinkaplan@gmail.com

Fermanımdır! Yarım koyup her işi,
Bir başka hizmete başlanabilmez!..

Bilmeli ki ahfâdımın her ferdi,
Taş, kaynatılmakla haşlanabilmez!..

İçi boş nesneden geçen hevâdır;
Kamışa karanfil aş’lanabilmez!..

Kıskançlık okları yadırganmasın;
Meyvesiz ağaçlar taşlanabilmez!..

Sevdanın yoluna at süren civan;
Vuslata ermeden yaşlanabilmez!..

Dişi cana takın, tırnağı taşa;
Umut, ilk engelde boşlanabilmez!..

Varsaymayın var sayılan yokları;
Çoklar çehremizden hoşlanabilmez!..

Düşman gülüm dese, ölüm bilmeli;
Dostlar bir hatayla dışlanabilmez!..

Düş vadilerinde otağ kurulmaz,
Hayal yaylasında kışlanabilmez!..

Vurulsun davullar dengi dengine;
Merkep küheylânla eşlenebilmez!..

«Bir»e iki denmez, diyenden sakın;
Cihet dört denmişse beşlenebilmez!..

Yürekli yiğidi koyup arkada,
Ödlek, öncü diye peşlenebilmez!..

Elleri koynunda, gözleri mahmur;
Gayretsiz başarı düşlenebilmez!..

İlâhî sevdaya tül olan kalbe,
İblis’in gergefi işlenebilmez!..