FERMAN – 5
Sadettin KAPLAN sadettinkaplan@gmail.com
Fermanımdır! Yarım koyup her işi,
Bir başka hizmete başlanabilmez!..
Bilmeli ki ahfâdımın her ferdi,
Taş, kaynatılmakla haşlanabilmez!..
İçi boş nesneden geçen hevâdır;
Kamışa karanfil aş’lanabilmez!..
Kıskançlık okları yadırganmasın;
Meyvesiz ağaçlar taşlanabilmez!..
Sevdanın yoluna at süren civan;
Vuslata ermeden yaşlanabilmez!..
Dişi cana takın, tırnağı taşa;
Umut, ilk engelde boşlanabilmez!..
Varsaymayın var sayılan yokları;
Çoklar çehremizden hoşlanabilmez!..
Düşman gülüm dese, ölüm bilmeli;
Dostlar bir hatayla dışlanabilmez!..
Düş vadilerinde otağ kurulmaz,
Hayal yaylasında kışlanabilmez!..
Vurulsun davullar dengi dengine;
Merkep küheylânla eşlenebilmez!..
«Bir»e iki denmez, diyenden sakın;
Cihet dört denmişse beşlenebilmez!..
Yürekli yiğidi koyup arkada,
Ödlek, öncü diye peşlenebilmez!..
Elleri koynunda, gözleri mahmur;
Gayretsiz başarı düşlenebilmez!..
İlâhî sevdaya tül olan kalbe,
İblis’in gergefi işlenebilmez!..