GÜLNİHÂL

EDİBİ (Recep YILDIZ) nazbelli@yahoo.com

Bir zamanlar Gülnihâl derler, güzel
Bir melek sevdim ki, aşk efsânesi…
Fecrin aydınlık yüzünden damlamış
Kâinâtın inci-mercan tânesi…

Gülnihâl bir körpe ceylân, gül gibi
Gülnihâl gönlümde sevdâ bestesi
Eskiler Leylâ’ya gül dermiş, fakat
Gülnihâl’im sanki bir gül destesi…

Gözlerimden Gülnihâl’den başkası,
Geçmesin hiç, kaybolup gitsin, derim
Her zaman her yerde yalnız Gülnihâl,
Gülnihâl’den başka görmez gözlerim.

Ferhat’ın, Mecnûn’un aşkından öte,
Sevdiğim dünyâda bir ilk Gülnihâl…
Aslı’dan, Leylâ’dan olmaz sevgili;
Senden artık yok güzellik Gülnihâl…

Son nefesten bir teneffüs öncesi
Gülnihâl, sevmek nedir anlat bana…
Ben garip bir şâirim, sen bir peri,
Artık ister kat derim kervânına,
İstemezsen kaldır at bir zindana…