ÖĞRENDİKLERİMİZ-2-
Bekir ÇİÇEK
Allah; ilk insanı bizzat yarattı,
Her insan o aziz insana benzer…
Fıtrat hamuruna muhabbet kattı,
Bu lütuf en büyük ihsana benzer…
Ona ruh üfledi, isim öğretti,
Melekler saygıdan secdeler etti,
İblis hasedinden ayak diretti,
Şeytan en azılı düşmana benzer…
En güzel biçimde halk edip Rahmân,
Hem Kur’ân öğretti ve hem de beyân;
Hayatı kitaba göre yaşayan,
İnsan sûretinde Kur’ân’a benzer…
Hakk’ın esmâsından nasipleri var,
Rabbin dilediği ve izni kadar,
Görür, bilir, diler, hikmetle yapar;
Sırlara âşinâ Lokmân’a benzer…
Bir yetki var onda, derin derinden,
Gayretiyle dağlar oynar yerinden,
Aslanı geçirir sirk çemberinden,
Kaynağı ilâhî fermana benzer…
Kılındı emrine her şey musahhar,
Ay ve güneş doğar, yağmurlar yağar,
Bitkiler, hayvanlar onun için var,
Her insan dünyada sultâna benzer…
Bu yetkiyle ihsan bildin mi niye?
Bilsin de kul olsun, dost olsun diye!
Hak ister, eylesin cennet hediye; .
Rabbimin ikrâmı ummâna benzer…
Fücur ve takvâya meyil var bizde,
Musa da Fir‘avn da hep içimizde,
Biri yürür, biri batar denizde;
İçimiz zıtlıktan harmâna benzer…
İnsan var, sûreti meleğe benzer,
İnsan var, sîreti şeytandan beter!
Kimi veba huylu, kimisi kanser;
Kimi de dertlere dermâna benzer…
İnsan mudill olur, nefsi azdırır,
Hâdî olur kalbe îman yazdırır,
Bazısı insanı candan bezdirir,
Bazısı can içre cânâna benzer…
Allah, dostlarıyla arıtır kulu.
Dostlara varmazsa insanın yolu,
Akreple, yılanla, sırtlanla dolu,
İçine girilmez ormana benzer…
İnsanlar daima örneğe muhtaç,
Hak’tan nur yansıtan sîmâlara aç,
Nebîdir, velîdir ruhlara ilâç;
Kalpler şahsiyete hayrâna benzer…
Sevgi kalpten kalbe bir ceryan hattı,
Kıtmîr’i kehf günü yârâna kattı,
Nuh Nebî’nin oğlu tufanda battı,
Kötüye muhabbet tûfâna benzer…
Ne zaman ki kalpten tahtlar devrilir,
Hakk’a muhabbetten yürek kavrulur,
Ateş yakmaz, gülistana çevrilir,
Dostluklar Halîlurrahman’a benzer…
Habîbe uyanlar Arş’a yükselir,
Melekler ardınca, peşinden gelir,
Kapılar açılır, gökler süslenir,
Mîracdaki eşref mihmâna benzer…
İnsanın yapısı bediî icat,
Yüceltir ibâdet, duâ, münâcât,
Tezkiye, tasfiye, nefisle cihat,
Erdirir af ile gufrâna benzer…
Aynadaki fânî yalana kanan,
Kendini her şeye muktedir sanan,
Makama, mevkiye, mala yaslanan,
Kārûn’a, Fir‘avn’a, Hâmân’a benzer…
Ömür insan için büyük sermaye,
İsrafla harcarsak değersiz şeye,
Yakutu, inciyi çakıldır diye
Dökenin düştüğü ziyana benzer…
Ecel senedinden bilinmez kalan,
Kaybeder kendini gaflete salan,
Harâma, günâha, isyâna dalan,
Uğratır sonunu hüsrâna benzer…
İlâhî! Rahmeyle yardım et bize,
İstikbal dönmesin dipsiz dehlize,
Nefsi ve iblisi getirt de dize,
Ömürler bayrama seyrâna benzer…