EDEP KOYMUŞ DİLE MEVLÂ’M…

Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com

Gönül, terk et kıyl ü kāli;
Edep koymuş dile Mevlâ’m!..
Görmüş sende her ahvâli;
Salmış ince yola Mevlâ’m!..

Tefekkür et, tut ikrârı;
Sende doğar aşk esrârı!..
Geçen ânın yok tekrarı;
Hudut çekmiş yıla Mevlâ’m!..

Sil aynanın kir, pasını;
Der bir ömrün ihlâsını!..
Vermiş gülün en hasını,
«Rahmet» diyen çöle Mevlâ’m!..

Oku, anla yedi nefsi;
Hak söylesin nefsin sesi!..
Secdeye ser tek hevesi,
Arzı yaymış kula Mevlâ’m!..

Gel ize gir, özde var ol;
Hilkati bil hikmete dol!..
Elen, süzül, seçil, durul,
Hâl yüklemiş hâle Mevlâ’m!..

Sende duydum her karârı,
Hasret kokan intizârı!..
Vermek için gül diyârı;
Sürmüş ilden ile Mevlâ’m!..

13 Kasım 2010