NEFRETİN MENZİLİ UZUNDUR GÖNÜL…
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Edep, erkân öğren; bilirsen konuş,
Mecliste mârifet sözündür gönül…
Bilmezsen bileni ara, bul, danış,
Cehâletin sonu hüzündür gönül…
Benliği terk için zikirle kayna.
Nefsinle alay et, dalga geç, oyna.
Sonsuza dek seni gösteren ayna,
Senden sonra senin izindir gönül…
Tatlı kazancına acı sırıma,
Musibet müptelâ olur harama.
Mide doyurmaya çare arama,
Sürekli aç olan gözündür gönül…
Tohum filizlenir, dal çiçek açar.
Yaprak nefeslenir, gül koku saçar.
Varlık tek başına güçsüz ve nâçar,
Et kokmazsa hüner tuzundur gönül…
Erişilmez yâra yarım emekle.
Sabırda kavî dur, yıla yıl ekle.
Kuş ol, kanat çırpma, baharı bekle.
Bu mevsimde dağlar buzundur gönül…
Vasiyet; dindar ol, dîni dar olma.
Zulüm ile âbâd hükümdar olma.
Haset libâsını yırt kindar olma.
Nefretin menzili uzundur gönül…