SABREYLE GÖNÜL

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com

Yıllar geçer, ömür biter,
Sabreyle gönül sabreyle!
Beterden de vardır beter,
Sabreyle gönül sabreyle!

Mahveyleme amelini,
Göremezsin emelini,
Sarsma îman temelini,
Sabreyle gönül sabreyle!

İhlâs sarar her yarayı,
Açma Mevlâ’ya arayı,
Ebedî sanma burayı,
Sabreyle gönül sabreyle!

Bilesin ki işin zordur,
Günah sinsi, kızgın kordur,
Kabir desen zaten dardır,
Sabreyle gönül sabreyle!

Her kulda var iniş-çıkış,
Meseleye farklı bakış,
Mutlak sonuç: O’na akış,
Sabreyle gönül sabreyle!

Bu dünyanın tadı bayat,
Biter bir gün fânî hayat,
Nefs urbanı çıkar da at,
Sabreyle gönül sabreyle!

Hakk’ı bilen Hak’tan şaşmaz,
Boşa dolup boşa coşmaz,
Sabredenler haddi aşmaz,
Sabreyle gönül sabreyle!

Kulak asma her kem söze,
Hırs, vesvese sokma öze,
Aşk ateşin döner köze,
Sabreyle gönül sabreyle!

Sabreylemek kula düşer,
Gönül, mihnet ile pişer,
Sabredenler mutlu yaşar,
Sabreyle gönül sabreyle!

Niyazkâr der: Affet Rabbim!
Sen’sin benim tek sahibim
Kefil olsun ol Habîb’im
Sabreyle gönül sabreyle!