KOYMA BENİ «BEN»İM İLE…
Hadi ÖNAL
Gül yüzüne hasretim ben,
Koyma beni «ben»im ile…
Dolmadı mı hâlâ çilem,
Koyma beni «ben»im ile…
Ben senin sevgine açım,
Cezama denk değil suçum,
Sanadır her dem kulacım,
Koyma beni «ben»im ile…
Yaram derin, kanar durur,
Eser rüzgâr, gün yorulur,
Derdim sende şifa bulur,
Koyma beni «ben»im ile…
Sensin gül bahçemde esen,
Üç budumda gülden desen,
Can ufkumda umudum sen,
Koyma beni «ben»im ile…
İp boynumda, sanma uzak,
Felekte bin hile, tuzak;
Yakacaksan bari sen yak,
Koyma beni «ben»im ile…
Özlemindir yangınlarım,
Peteğimsin, balım, arım,
Sensiz hiçim, sende varım,
Koyma beni «ben»im ile…
Ey sevgili sebebim sen,
Sevdandır âmâ gezdiren,
«He» de olsun gönül gülşen,
Koyma beni «ben»im ile…
Yürek sızım, dil avazım;
Ondan düşmez elden sazım,
Sen cânandan tek niyazım,
Koyma beni «ben»im ile…
Hadi yeter! Gül, sevdana,
Kat beni de kervanına,
Kitlenmişim vuslatına,
Koyma beni «ben»im ile…
25 Haziran 2010, Elazığ