CELP KÂĞIDI
Sadettin KAPLAN sadettinkaplan@gmail.com
Aradın güzelliği besmelesiz benizde,
Sevgiyi mızrakların ucunda alkışladın.
İlkyazın sularını yıkadın son denizde,
En sevimli düşmanın yüreğinde kışladın…
Bâkire bir akrebin visâlinden her gece,
Kirlenmiş kuşluklara uyandın yine bâkir.
Her bedestende seni mezat etti bu cüce,
Ey ruh! Varlık içinde nefse el açan fakir!..
Uyuttun da tül gibi türküsünü ezelin,
O yırtık şarkılara çığlığını yamadın.
Uydun da nağmesine hariçten her gazelin,
Gönül teline vuran mızraba uyamadın…
Sana verilmedi mi sefer görev kâğıdı?
Söyle ey ruh! Senin mi giyindiğin şu beden?
Gözlerinde zamanın kurumuş son ağıdı;
Yürüyüp gideceksin celp gelince «şube»den…