AĞLADIM…
Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com
Bildim bu dünyanın sefâsı yoktur;
Bulut gibi doldum, aktım, ağladım!..
Umutsuz sevdânın bekāsı yoktur;
Kapında boynumu büktüm ağladım!..
Yâ Rab, kalp gözümden hicâbı kaldır;
Bu garip gönlüme nefsimi bildir!..
Ehl-i hâl içinde yüzümü güldür;
Gurbetin kahrını çektim ağladım!..
Menzil var yakından yakın ırağa;
Tedbirim n’eylesin ezel tutsağa!..
Bir yaprak dalından düşmüş toprağa;
Gafleti elimde sıktım ağladım!..
Kanlı gözyaşımda tövbemi kardım;
Çırpınan nabzıma, sabrımı sardım!..
Bir ölmüş diriyi özümde gördüm;
Ömrümü içime döktüm ağladım!..
Usûlüm, erkânım, erdemim Sen’de;
Kaç rüyam yoruldu bu taş mahzende!..
Verdiğin en ağır emânet bende;
Yükümü önüme yıktım ağladım!..
Mârifet çarkında elendim, doldum;
Hakikat nûrunu özümde buldum!..
Bir âlem seyrinin hayranı oldum;
Uyandım hâlime baktım ağladım!..