ŞEHİDİM!
Ahmet ARSLAN arslanahmet@hotmail.com
Vatanımın; dağında, ovasında solmuşsun!
Yürekleri yakarak nereye gidiyorsun?
Kahpece vurularak düşüp şehîd olmuşsun!
Al kanınla akarak nereye gidiyorsun?
Senin can suyun vardır yurdumuzun harcında;
Canınla ödediğin vatanımın borcunda!
Üstüne doğan hilâl Türkiye’min burcunda,
Al bayrağı çekerek nereye gidiyorsun?
Tarih boyunca kanın vatan uğruna aktı,
Ateşinin alevi nice gönüller yaktı!
Son nefesin de candan bu aşk uğruna çıktı!
Boyunları bükerek nereye gidiyorsun?
Nefretlerin üstüne, sen hoşgörünle gittin!
Kinlenenlere karşı, sevgi ordunla yettin!
Dünyaları bir daha kendine hayran ettin!
Goncaları dikerek nereye gidiyorsun?
Ağlar oldu milletin gençliğine, yaşına,
Hüzünden nağmeleri işlediğim taşına.
Ay yıldızlı semâyı örterken ben başına,
Şimşek gibi çakarak nereye gidiyorsun?
Bırakıp da gidersin; şöhretini, şânını,
Şehâdeti içerek verdiğin o canını!
Değerlerin uğruna akıttığın kanını;
Yeryüzüne ekerek nereye gidiyorsun?
Şimdi gittiğin yerde ecdâdına bakarsın!
O tertemiz rûhunla gönlümüze akarsın!
Ateşini düşürür içimizi yakarsın!
Acıları dökerek nereye gidiyorsun?
Arslan Ahmet; fışkıran duygumla ben de koptum!
Üstüne gök kubbeyi duâdan çatı yaptım!
Eğilip toprağına o pâk alnından öptüm!
Meleklere bakarak nereye gidiyorsun?