ÖZ VERDİN BANA…

Rıfat ARAZ

Yâ Rab nefes verdin, nefsimi süzdüm;
Yaz verdin, kış verdin, güz verdin bana!..
Deryadan habersiz deryada yüzdüm;
Sırrımı sezmeye öz verdin bana!..

Aşk verdin ihsanı zühd ile seçtim;
Nefsimden nefsime vecd ile geçtim!..
Mârifet bağında taze dil açtım;
Kapına gelecek yüz verdin bana!..

Garibim dinmedi feryâdım, âhım;
Sırtımda dağ oldu her bir günâhım!..
Mağfiret Sen’indir, Sen’de felâhım;
Tâ Bezm-i Elest’te söz verdin bana!..

Edep perdesiyle örttün suçumu;
Bu hasret acısı oydu içimi!..
Bir özge âleme attın göçümü;
Hakikat nûrundan iz verdin bana!..

Kader levhasında okundu adım;
Lutfuna uzandı kolum, kanadım!..
Bu tevhid yolunda Sen’sin murâdım;
Hikmeti seçecek göz verdin bana!..

Eyyûb; «Nasip» dedi, sabra büründü;
Musa’ya tecellî nûru göründü!..
Mesih bu aşk ile tenden arındı;
Bir gül ocağında haz verdin bana!..