YÂ HAZRET-İ MEVLÂNÂ!
CELİL (Halil GÖKKAYA)
Dağ-taş Hakk’ı zikrediyor,
Taşlar Mevlevî Mevlevî…
Cıvıl cıvıl bak ne diyor,
Kuşlar Mevlevî Mevlevî…
Mekke yürek, Medine can,
Konya, âşıklara mekân!
Allah korkusuyla akan
Yaşlar Mevlevî Mevlevî…
Her beyitte gül açarmış,
Mesnevî dört yanı sarmış!
Alınlar secdeye varmış
Başlar Mevlevî Mevlevî…
Gelince Aralık ayı,
Demlenir dostluğun çayı…
O dervişler şu dünyayı
Boşlar Mevlevî Mevlevî…
Vuslata erse gerçekler,
Mevlânâ kapıda bekler,
Bu sofradaki ekmekler,
Aşlar Mevlevî Mevlevî…
Şol kutuplar birer durak,
Kur’ân, hadis son sığınak!
Tekbir yüklü bir sağanak
Başlar Mevlevî Mevlevî…
Celil «ney»e bir kulak ver,
Tennûreler nûra değer!
Yeşil türbe ihram giyer,
Kışlar Mevlevî Mevlevî…