BİZ GEREK BİZE!..

Hadi ÖNAL

Alperen bakışlı, nurdan alınlı,
Yesevî nakışlı yüz gerek bize.
Ezelden ebede lekesiz, şanlı,
Alparslan mayalı öz gerek bize!..

Aşkının yoluna gönlünü seren,
Bir değil bin canı olsa da veren,
Yağmur damlasında deryayı gören,
Hilâle sevdalı göz gerek bize!..

Zorbalara zorlu, yamana yaman,
Mahremine sahip, gaflete aman!
Riyâya kapalı, yalana düşman,
Doğruya tercüman söz gerek bize!..

Dertlere dermanlı, gönül sırdaşı,
«Sil!» demeden silen gözdeki yaşı,
Anne dizi bilip koyunca başı,
Huzuru bulacak diz gerek bize!..

Hacı Bektaş gözlü, insan odaklı,
Merhamet duâlı, Yûnus kucaklı,
Mevlânâ sevdalı; güneş kaynaklı,
Durgun suya saklı giz gerek bize!..

Gönül çeşmesine doluca gelen,
Can ile ağlayan cânanla gülen,
Dostun şerefini şerefi bilen,
Hicaba kızaran yüz gerek bize!..

Her işin başında hayra dilekli,
Zehirli oklara çelik yelekli,
Korkuya efsunlu, mangal yürekli,
Öfkeye hedefli gez gerek bize!..

İlimde, irfanda yarışmak için,
Bedendeki benle sarışmak için,
Vuslat kervanına karışmak için,
Sönmeyen kor alev, köz gerek bize!..

Yarı yola değil, ölüme yemin,
Hak-hukuk sahibi; güvenli, emin,
Ayaklar altında kaymayan zemin,
Ardından gidecek iz gerek bize!..

«Hadi ha!» deyince engeller aşan,
Fatih ile gülen, fetihle coşan,
Birliğe, dirliğe dirice koşan,
Türk-İslâm sevdalı biz gerek bize!..