GELMEDİ BAHAR
Salih Zeki MERİÇ
Bir başıma kaldım bir başıma Efendim!
Gelmedi bir türlü beklediğim o bahar.
Sensiz günlerimde yandım yandım tükendim.
Geçtiğin yollarda hazan vurmuş yapraklar,
Bir başıma kaldım bir başıma Efendim!
Ne yana baktıysam acı, hüzün ve keder,
Kalmadı bir umut ve gönlümde bir ferah.
Bütün günler acı, yarın bu günden beter.
Ne gündüz aklığı, ne de mutlu bir sabah,
Ne yana baksam hep hüzün, acı ve keder…
Artık bu acıda yok olan bir fenayım.
Meğerki her beden çile için doğarmış,
Sana mı yanayım bahara mı yanayım?
Benzim solmuş benim, hem saçlarım ağarmış,
Artık bu acıda yok olan bir fenayım…
Tenhasına düşsem, bir deniz kıyısına,
Yemyeşil yamaçta, bir gülistan içine,
Hüzün yumak yumak bakmadan sayısına,
Kaybolsam bir anda sonsuz umman içine,
Tenhasına düşsem, bir deniz kıyısına…
Gelmedi bu bahar, öksüz kaldı yapraklar,
Feryâda bıraktı yerini gülmelerim.
Toprak dirilmedi, açmadı tomurcuklar,
Harabeye döndü, bu gönül çeşmelerim,
Gelmedi bu bahar, öksüz kaldı yapraklar…