KUL EYLE…

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Rıfat ARAZ

Kadir Mevlâ’m günahım var, âhım var;
Al bu canı, dört kapında kul eyle!..
Her bir günüm gâhi kıştır, gâh bahar;
Gafil ömrü, bir tutacak dal eyle!..

Aşk elinden bir takvâya büründüm;
Nefsi bildim, şirk kirinden arındım!..
Oda düştüm, gül içinde göründüm;
Her zerremi, tesbih eden dil eyle!..

Hicret verdin, menzilinde gülüm var;
Bedelinde hasret, hüzün, ölüm var!..
Kırk makamda uzun, ince yolum var;
Has mayamı Sen yoğurdun, hâl eyle!..

Sır perdesi, bir bir kalksın aradan;
Nûrun doğsun, ak seçilsin karadan!..
Hangi Kārun ne götürmüş buradan?
Aç deryamı, Sana gelen yol eyle!..

Kerem eyle bu derdime derman ver;
Tefekkürü kalbe saldım, irfan ver!..
Her nefeste Sana lâyık îman ver;
Çöz dilimi şeker, şerbet, bal eyle!..

Gök dürülse, Arş yerinden üzülse;
Haşyetinden dağlar, taşlar çözülse;
Devran dursa, tertip, düzen bozulsa;
Rahîm Sen’sin, rahmetini bol eyle!..