BANA DÜŞTÜ
GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI)
Muhabbet deryasında yüzmek bana da düştü,
Hakikat âlemini gezmek bana da düştü.
Kaderin mihenginde tartılırken hayatım,
Esrarlı düğümleri çözmek bana da düştü.
Tâ ezelden yazılmış, Hakk’ın hükmü alnıma,
Yazılanı anlayıp sezmek bana da düştü.
Sâfiyâne gözlerle seyrederken âlemi,
Kelebek kanadıyla çizmek bana da düştü.
Şükür secdelerine varırken zaman-mekân
Bunca güzel hülyayı dizmek bana da düştü.
Yönümü belirleyen yıldızların ardında,
Nefsimi dizginleyip, kızmak bana da düştü.
Bilirim meşakkati, zorlukları bilirim,
Ferhat olup dağları kazmak bana da düştü.
Zemheri sığınağı bildim O’nun yolunu,
Yûnusça elif elif süzmek bana da düştü.
Kutlu ırmaklar gibi akarken gürül gürül,
Bazen kızgın çöllere sızmak bana da düştü.
Sığınıp besmeleyle her dem kendi içime,
İblisin tuzağını bozmak bana da düştü.
Sînemde filizlenip, çiçek açan duyguyu,
Yüz akıyla Günbeyli, yazmak bana da düştü.