EY GÖNÜL!

Zahit GENÇ

Âşık olan düşer dile.
Bilmez misin sen ey gönül!
Bülbül niçin âşık güle,
Bilmez misin sen ey gönül!

Gaflet sarsa iki koldan,
Nefse uyup çıkma yoldan,
Hayır gelmez âsî kuldan,
Bilmez misin sen ey gönül!

Ne güzeldir Hakk’a hizmet!
Bize düşen biraz gayret,
Çalışmadan olmaz himmet,
Bilmez misin sen ey gönül!

Kalbi temiz, yüzleri ak,
Mü’minleri seviyor Hak,
Son durağın kara toprak,
Bilmez misin sen ey gönül!

İnananlar kalmaz nâçar,
Nur yüzlüler feyiz saçar,
Kor ateşte güller açar,
Bilmez misin sen ey gönül!

Gece-gündüz zikretmeyi,
Hayat boyu şükretmeyi,
Mâsivâyı terk etmeyi,
Bilmez misin sen ey gönül!

Vicdanının duy sesini,
Düşmanın bil öz nefsini.
Kör nefsinin hevesini,
Bilmez misin sen ey gönül!

Hak yolunda gündüz-gece,
Çalışanlar olur yüce.
Hayat sırlı bir bilmece,
Bilmez misin sen ey gönül!

Dünya çetin bir imtihan.
Gelir bir gün yüce ferman,
Çıkar gider bu tatlı can,
Bilmez misin sen ey gönül

Diken eken gonca dermez,

Kıt akıllı nefsi yermez,
Son pişmanlık fayda vermez.
Bilmez misin sen ey gönül!