ÜMİT
Zahit GENÇ
Yelken açmış gidiyor duygularım gönlümde,
Vuslatına az kaldı, yıldıramaz engeller,
Korkulacak ne var ki, îman ile ölümde,
Bin yıl yaşasan bile tükenir mi emeller?
Rahmet müjdesi taşır küme küme bulutlar,
Damla damla düşecek elbet bir gün toprağa,
Zincire vurulur mu gönüldeki umutlar?
Kara günler de geçer kavuşuruz şafağa.
Kaybolan değerlere için için ağlarım,
Böyle mi olmalıydı, ne hazindir hâlimiz.
Zaferlerle süslenen hani güzel çağlarım,
İçimizde tutuşur gelecek hayalimiz.
Îman kalpte oldukça gönül ufku kararmaz,
Ateşten çember ile çevrilse de vatanım,
Ümidini yitiren hedefine varamaz,
Feda olsun bin kere dinim için bu canım.
Kur’ân’ın ikliminde yetişecek âlimler,
Bu topraklar boş değil, evliyalar ocağı,
Adalet güneşiyle eriyecek zalimler,
Göründü ufkumuzda gelecektir gül çağı.