KOŞMA
Sadettin KAPLAN
Deli gönül bulup bulup yitirdi,
Ne gözler içirdim hilâl kaşa ben…
Herkes başladığı işi bitirdi;
Gele gele yine döndüm başa ben…
Ömür gazel döktü gönül güzünden,
Hazanın hayrâtı bize hüzünden…
İnan ey sevgili senin yüzünden;
Hedef oldum atılan her taşa ben…
Pişemedim hasret denen ateşte,
Ayağım gölgede, başım güneşte,
Felek ile tutuştuğum güreşte;
Sen olmasan gelir miydim tuşa ben?..
Niye ey sevgili, bu sitem niye?
Gurbette ulaştı gün ikindiye…
Belki senden haber getirir diye;
Boyun büktüm gökte uçan kuşa ben…
Geceyi seyrettim gözün diyerek,
Hayalini sevdim özün diyerek,
Açsın zemherîde yüzün diyerek;
Beyaz güller ektim kara kışa ben…
Gönlün özleminle gemlendi ise,
Gurbet yüreğinde demlendi ise,
Gözlerin aşkımla nemlendi ise;
Kurban olam o gözdeki yaşa ben…