DOKTOR HANIM -Müstakbel Eşime-

CELİL (Halil GÖKKAYA)

Hastane hastane dolaştım geldim,
Hâlime bir çare bul doktor hanım.
Bir zamanlar dünyalara bedeldim,
Şimdi oldum sanki pul, doktor hanım.

İftiralar pençesinde daraldım,
Gönül savaşında kaç yara aldım,
Devrilen kayalar altında kaldım,
Ezilmez bu kadar kul, doktor hanım.

Mil çekip gözüme kör etti beni,
Yedi kat ellerle bir tuttu beni.
Yaram kanıyorken terk etti beni,
Vermedi bir parça çul, doktor hanım.

Yürekten sevenler bir sabır küpü,
Ne var ki tâ baştan yutmuşum hapı,
Sen gülsün, ben diken; yok başka kapı,
Dikensiz olur mu gül, doktor hanım?

Böyle kaç sevdalı geçti buradan,
Muayene edip gitme sıradan.
Her derde bir deva vermiş Yaradan,
Derdime sen derman ol doktor hanım.

Nazarlardan kurtulmadı başımız,
Zehir oldu ekmeğimiz-aşımız.
İçimiz ne ise odur dışımız,
Dönmüyor yalana dil, doktor hanım.

Neler gösteriyor şu dünya hâli,
İşte önümüzde neyse delili!
İster Bakırköy’e sevket Celil’i,
İstersen defterden sil doktor hanım!..