BİR GÜN
EDÎBÎ (Recep YILDIZ)
Fecrin yine ürperdiği bir gün;
Gözler yine hülyâlı yasında…
Sen böyle hayâlinle üşürdün,
Sonsuz bir elem fırtınasında.
Bir yerdi -o yerden- seni gördüm,
Yekpâre alevler kıyısında.
Elbet yine sessizce yürürdüm,
Göğsündeki ilham kuyusunda,
Bir parça sükût etmese ömrüm…
Bir gün -evet, ömrümce unutmam- o ne gündü!
Aksin bu siyah örtüde bir parça göründü.
Allâh’ım o bâkî günü ömrümce unutmam…
Gök kubbenin altında paramparça bu akşam,
Ufkumda devâsâ bir ışık; yandı ve söndü.
En sonra hayal rengi kızıllıklara döndü…
Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / feûlün
mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün