YAPILANA AD KOY
Hadi ÖNAL
Neden aranmadı, sebep saç yoldu,
Çaresiz terk etti âkil, akılı…
Dökünce sırrını ayna, cam oldu,
Umman da kurudu kaldı çakılı…
Söz ehli olunca; düze, ecnebi,
El-ayak çekildi, tek suçlu sabi,
Şöyle bir yoklandı maktûlün cebi,
Tutuldu nefesler, kurşun sıkılı…
Tabu ya, aman ha! Sakın dokunma!
Bırak saplı kalsın bağırda kama,
Yamalı bohçaya yeni bir yama
Vuruldu üç düğüm, çifte tokalı…
Sarıldı sanıldı yürekte boşluk,
Saklandı gerçekler gün oldu, kuşluk,
Bu düzenbazlıktan korktu korkuluk;
Kazıttı kökünden saçı-sakalı…
Yem dendi, yeminler hep unutuldu,
Bir çıkmaz sokakta saflar tutuldu,
Zurnanın peşrevi bastırdı udu,
Sayar oldu safdil keçede kılı!..
Boş kefede ten var, dolu ulviyet,
Kırıldı makara boşandı kuvvet,
Ah! Dedi; ama geç, yetişmez medet
Bir esinti kaldı fana takılı!..
İşte aynen böyle; kâtibe sen yaz,
Ne Köroğlu kaldı, ne Sadık Ayvaz,
Yapılana ad koy, yapan utanmaz,
Tasması boynunda, kına yakılı…