NA’T

Yusuf DURSUN

Gül yüzünden yayılan nûruna hayrân olayım,
Dudağından süzülen müjdeye kurbân olayım.

Sen’sin âlemlere rahmet bunu Rabbim dilemiş,
Himmet eylersen Efendim, Sana cânân olayım.

Gezdiğin beldeler ey Sevgili burnumda tüter,
Bastığın yerlere gönlümce gülistân olayım.

Böyle bir sürgüne dünyâda gönül katlanamaz,
Cism ü cânım Sen’in olsun Sana mihmân olayım.

Medet ey Şâh-ı Rusül, solmada hicranla bağım,
Yanağından kızaran güllere bağbân olayım.

Acı, kıtmîrine bir lâhzacık olsun nazar et,
Yansın aşkınla gönül âteş-i sûzân olayım.

Sen’i bir dem görebilsem daha cânım ne diler?
Lâzım olmaz bana artık Sana ben cân olayım.

Âh edip sevgili Sultân’a ulaşsam diyerek,
Kanlı yaşlarla taşan sel gibi giryân olayım.

Sana lâyık değil aslā sözümün boynu bükük,
Arş’a çıksın da figānım Sana destân olayım.

Vezin: feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün)