DUY BENİ!..

Sadettin KAPLAN

Sen’in yüce ahlâkındır hevesim,
Rüsvâ etti hayâ bilmez huy beni…
Haykıra haykıra kısıldı sesim,
Fâş eyledi gizlendiğim kûy beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..

Yüreğimde çözüldükçe örükler,
İblis isyan ateşimi körükler…
Uçurumdan uçuruma sürükler,
İçimdeki geme gelmez tay beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..

Hor görüldüm, ötelere itildim,
Gidip nefis yosmasına tutuldum,
Sığındığım kapılardan atıldım,
Sen de sahip çıkmaz isen vay beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..

Günden güne genişleyen açımla,
Âvâreyim şu ağarmış saçımla…
İsyanımla, günahımla, suçumla,
Ümmetinin arasında say beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..

Ancak aşkın bend olur bu taşkına,
Tut elimden, yol göster bu şaşkına…
Habibi olduğun Allah aşkına,
Şu melâmet libasından soy beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..