MASAL ÇAĞI

Yusuf DURSUN

Ne güzeldi hayatı,
Masal gibi yaşamak;
Çocuksu bir gecede,
Göğe yıldız döşemek;
Aydedeye giderken,
Bulutlarda üşümek;
Çocukluk coşkusunu,
Yarınlara taşımak;
Ne güzeldi hayatı,
Masal gibi yaşamak.

Nerede masal çağım,
Salıncağım nerede?
Kâğıttan gemilerim
Yüzüyor mu derede?
Biniyor mu çocuklar,
Atlara bir kerede?
Ve hâlâ bekliyor mu,
Anneler pencerede?
Nerede masal çağım,
Salıncağım nerede?

Masal çağı başımda,
Yere düşmeyen bayrak.
Çabuk dindi yağmurum,
Suya doymadı toprak.
Kurudu damarları,
Sarardı, soldu yaprak.
Kar yağdı saçlarıma,
Buzdayım yalınayak.
Kaf Dağı’nın ardında,
Olsa da bin bir tuzak,
Masal çağı başımda,
Yere düşmeyen bayrak.

Top peşinde koştuğum,
O günler, ne günlerdi.
Gol atıp sevinince,
Dağlar-taşlar inlerdi.
Babamın gür sedası,
Gökyüzünde çınlardı.
Hayallerimi annem,
Heyecanla dinlerdi.
«Benim oğlum büyüyüp
Adam olacak.» derdi.
Top peşinde koştuğum,
O günler, ne günlerdi.

Büyüdüm, adam oldum;
Hâlâ bir yanım çocuk.
Bakarım ki duruyor,
Yakamda mavi boncuk,
Başlar içimde birden,
Çocukluğa yolculuk.
Ok olur kirpiklerim,
Delinir sonsuz ufuk.
Oynarım gökyüzünde,
Kendi başıma buyruk;
Büyüdüm, adam oldum;
Hâlâ bir yanım çocuk.