Son Seferden -Rahmetli Ekrem Hakkı AYVERDİ’nin ardından-
MÜRİD (Mustafa TAHRALI)
Düşen göz yaşlarıdır her firâkın peşinden
Kimi süzülür yorgun, uykusuz çehrelerden;
Kimi kaynaşır durur sıcak sıcak derinde…
Bir tarifsiz sızıdır kalan bu son seferden.
Gitti, gördüm diriydi… hayat dolu bahtiyar!
Hayat bahşetti ölüm, ebediyete kadar.
Şimdi Hazret-i Ken’an hazîresinde yatar,
Ebedî hayat düştü hissesine kaderden.
Nice bin garip kulun derdine olmuş merhem,
O kerîmin evinde kimler doymuştu bilmem…
Rahmeti sofrasında ağırlasın Zü’l-kerem!
Hakk’a ilâhîlerle uğurlandı bu yerden.
Mübarek devirlerden kalan binlerce eser,
O ulu himmetlinin cehdiyle, birer birer,
Devlet-i ebed-müddet ufkunda dirildiler.
Yazdığı destan kaldı her mimarî eserden.
Şâhâne yaşamıştı hayatını, şâhâne!
Gitti şâhâne… Kaldı hizmeti dervişâne.
Bir âşıkını daha kaybetti Âsitâne,
Mâ-i tesnîm verilsin rûhuna sebillerden!
Bir gaza şevkıyle yaşamıştı hayatı,
Allah içindi ilmi, hizmetti kâinatı.
Gitti, ne mutlu ona, elindedir beratı!
Bilmedi o kendini üstün hiçbir neferden.
Son seferinde bin bir fetih seyrine ersin,
Şehidlerle beraber cennette güller dersin,
Secde ettiği Allah özge safalar versin
Ona âtîlerdeki her mübarek zaferden!