Nükseden Maraz
Hakkı ŞENER
Doğruluk inzivada meydan kaldı yalana!
Öyle bir hâle düştük akıl ermez olana!
Senelerdir umutla göğüs gerdik çileye,
Kaç kez aynı delikten ısırıldık yılana!
Meydanları inlettik hamasî nutuklarla,
Bir; «Dur!» diyen çıkmadı kul hakkını çalana!
Yaz ayında kar yağdı güvenilen dağlara,
Bostancı şaşkın şaşkın bakıp kaldı talana!
Eşeği bin zahmetle götürdük nallatmaya;
Nalbant gözünü dikti üstündeki palana!
Bu hâli görenlerde feryat-figan başladı,
Deniz suyu içirdik saçlarını yolana!
Direksiyonu koptu frensiz otobüsün,
Aşk olsun durmak için çaresini bulana!