Kur’ân’a Davet
Ali Osman YÜKSEL
Mushaf önde dizler çökük;
Yüz kıbleye doğru dönük,
Bir duruş ki yer-gök hayran;
Gözler nemli, boyun bükük!
Ey Müslüman bacı-gardaş;
Kur’ân ile ol arkadaş!
Koy Kur’ân’ı rahlene de;
Şeytanlarla böyle savaş!
Âlimliği amaç edin;
Yollarına düş de didin!
Bu yolların en sağlamı;
Hâfızlıktır diyor dinin!
Hiç çekinme aç kafanı;
Temizlensin kalbin kanı!
Muttakî bir hâfız ol da;
Bitsin dünya hafakanı!
Kur’ân bilmek bir ihtiyaç;
İnsan rûhu buna muhtaç!
İhlâs yoksa niyetinde;
Okusan da olmaz ilâç!
Kederlenme hiç bir zaman;
Keder varsa oku Kur’ân!
Kur’ân varken gamlı gitme;
Sakın deme olmaz derman!
Kur’ân oldu Ana Kitap;
İçi dolu bize hitap,
Ses verirsek hitaplara;
Sormaz Allah bize hesap!
Her âyeti oku, düşün;
Boşa gitmez düşünüşün!
O’na harca tüm varını;
Hem altının hem gümüşün!
Çokça göz at mushafına;
Hâfızların gir safına!
Hiç bırakma gayretini;
Şeytanların insafına!
Kur’ân oku yana yana;
Oku, doldur et ve kana!
Etin-kanın Kur’ân olsun;
Kur’ân’laş da git Rahmân’a!
Seven Hak’tır sevdiren Hak;
Bize Kur’ân indiren Hak!
Kim hak sever hakkı sever;
Ona olur hak müstehak!
Kur’ân’ı sen oku, beslen;
Ta yürekten oku, hislen!
Kur’ân’sızca yaşamak yok;
Yüksek tonla bunu seslen!