Güldür Ölüm
Rıfat ARAZ
Gönül ile gül çağında;
Gonca tutan daldır ölüm!..
Kevser akan dost bağında;
Dosta açan güldür ölüm!..
Can neylesin haset, gurur?
Aşkla erir cümle kusur!..
Kul olana sonsuz huzur;
Olmayana züldür ölüm!..
Bir umuttur Arş burcunda;
Her soluğun, baş ucunda!..
İhram giymiş nur içinde;
Hâlden doğan hâldir ölüm!..
Hani; «Dünya benim!» diyen;
Taht devirip, taçlar giyen?..
Bazen gizli, bazen ayan;
Bir esrarlı yoldur ölüm!..
Gâh sevinçtir, gâh da hüzün;
Bir dost için bayram, düğün!..
Gafillere, zorlu bir gün;
Alev alev seldir ölüm!.
Ömür işler ölüm bilen;
Ölüm arar ömür bulan!..
Her bir nefsi sorup gelen;
Gündür, aydır, yıldır ölüm!..