Çaresiziz!
Ahmet ARSLAN
Kimse beni anlamıyor!
Anlayıp da dinlemiyor!
İçimi yakıp kavuran,
Derdimin hikâyesi zor!
Çaresiziz, düştük dara,
Bir zindan ki hep kapkara!
Feryâdımız yürek dağlar
İnletir bizi bu yara!
Fitne-fesat zuhur eder,
Sîneleri yakıp gider.
İnsanlık azap içinde
Yeter döktüğü kan yeter!
Bir duman sardı her yeri,
Sararttı nurlu yüzleri.
Taş kalbin dünyayı yıkar,
İnsaf eyle artık eri!
Hep pusuya düşüyoruz,
Kerbelâ’yı yaşıyoruz!
Her gün bir başka yiğidi
Omuzlarda taşıyoruz!
Adâletin nerde bekler?!.
Gasp olan hep bizim haklar!
Çiçeksiz kalan diyarda
Bal vermez elbet petekler!
Gecemiz ermez sabaha,
Nice derdimiz var daha!
Çile dolu bu dünyada,
Garip gönüller bir vaha!
Gamdadır gül bahçeleri,
Hep yastadır geceleri!
Arslan Ahmet vampirlerden
Gelip-gitti niceleri!!!