Bir Mezar Taşı Kitâbesi

Tâhiru’l-Mevlevî

Doğum esnasında bir anne, ikizleri ile beraber vefat eder. Mesnevî şârihi Tâhiru’l-Mevlevî, bu hâdiseden çok duygulanır. Ölen kadının akrabalarını araştırır, bulur:

“–Ben bu üç mevtâya tâziye olarak bir kabir taşı yazdırmak istiyorum!” der ve annenin dilinden şu dörtlüğü yazar:

Bir Kitâbe-i Seng-i Mezar

(Bir Mezar Taşı Kitâbesi)

Dünyâda der-âğûşa ecel vermedi imkân,
Etti beni hem-makber iki yavrucuğumla.
Artık tutarak dest-i yetîmânelerinden,
Geldim sana Rabb’im, iki öksüz çocuğumla…

(Ecel, beni iki yavrucuğumla kabir yolcusu eyleyerek şu dünya hayatında (onları doya doya) kucaklamaya imkân vermedi. Ey Rabb’im! Ben de yetîm ellerinden tutup o iki öksüz çocuğumla sana geldim…)