KADER İPİNDE…
İrfan SAVRAN
Falan ve filan derken gelir hayatın sonu,
Biter bütün mevzular, ölüm olur son konu…
Fânîde hiç mümkün mü dertsiz, tasasız hayat?
İsyân edip yıkmasın sabrı, feryâdın tonu…
Dünyâ çilesi bitmez, bilir erbâb-ı hikmet,
Kimsede keder kalmaz, lutuf bilseler onu…
Nefis, şeytâna uyup müştekî oldu diye,
Rahman’dan kesilir mi gönüllerin kordonu?
Boynum kader ipinde, her takdîre koyunum,
Vâfî’yim, kaptıramam kör nefse mikrofonu!…