İÇİNDE

Melda ÖZATA

Rûhum yıkandı sandım, hoş bir melâl içinde
Üflendi nây-i Mansur, sesler cemâl içinde

Neyden gelen nefesler, Hallâc-ı Mansur’un mu?
Sırlar içinde sırlar, seslerle hâl içinde

Titrer mekân neyinden, titrerdi perde perde
Kalbim nasıl nasıl bir sonsuz hayâl içinde

Demsâz olan menekşen, söyler o sırrı bildik
Olmaz şu gönlümüz hiç, olmaz cidâl içinde

Susmuştu orda etraf, susmuş o sarmaşıklar
Rüzgâr da sanki esmez, esmez şimâl içinde

Sırlar duyuldu neyden, yâ Rab medet medet kıl
Gönlümse sanki uçmuş gitmiş hilâl içinde

Meldâ’ya söylüyor ney, mânâda kâinâtı
Tılsım nefes nefesmiş, bir nevnihâl içinde