İÇİNDE
Melda ÖZATA
Rûhum yıkandı sandım, hoş bir melâl içinde
Üflendi nây-i Mansur, sesler cemâl içinde
Neyden gelen nefesler, Hallâc-ı Mansur’un mu?
Sırlar içinde sırlar, seslerle hâl içinde
Titrer mekân neyinden, titrerdi perde perde
Kalbim nasıl nasıl bir sonsuz hayâl içinde
Demsâz olan menekşen, söyler o sırrı bildik
Olmaz şu gönlümüz hiç, olmaz cidâl içinde
Susmuştu orda etraf, susmuş o sarmaşıklar
Rüzgâr da sanki esmez, esmez şimâl içinde
Sırlar duyuldu neyden, yâ Rab medet medet kıl
Gönlümse sanki uçmuş gitmiş hilâl içinde
Meldâ’ya söylüyor ney, mânâda kâinâtı
Tılsım nefes nefesmiş, bir nevnihâl içinde