GAZEL
Mustafa TAHRALI
İstanbul 1977
Bir gönül yangınının yaktığı pinhân ateşi
Sînemizden savurur göklere hicrân ateşi
Nasıl olmaz bu cihan bir koca yangından eser
Gözlerin gördüğü baştan başa cânân ateşi
Kanayan rengi gülün al al alevdir yakıcı
Ettirir bülbüle feryâd gülistân ateşi
Aşk ezelden beri döndürmede pervâneleri
Kimi yanmış kimi dönmekte perîşân, ateşi
Bir teselsül iledir yanması her meş’alenin
Verir âşıklara bir bağrı yanık cân ateşi
Aşk elinden tutuşup yandı gönül kâseleri
Utanır yakmaya âşıkları devrân ateşi
Olsa Mûsâ gibi bir er tutuşur parlardı
Yine Vâdî-i Mukaddes’deki Rahmân ateşi
Su!.. Deyip sunduğu her kâseyi sâkîye verin
Söyle söndürmeye yetmiş mi ki ummân ateşi
Nicedir susmayı bilmez susamış dillerimiz
Dindirir sanma Mürîd artırır efgān ateşi