Candan Cana
Ahmet ARSLAN
Candan cana aşkla çizilenleri,
Alnında saklayıp taşıyor insan!
Kudret kalemiyle yazılanları
Kader deyip bir bir yaşıyor insan!
Fırtınalı gençlik, olgunluk derken
Gerçekle yüzleşir beşer giderken
Ömür mürekkebi hızla biterken
Menziline doğru koşuyor insan!
Vakitler zamanla gelirken aşka
Her yaşın tadılan lezzeti başka
Hiçbir kul karamsar olmasa keşke
Umutsuzluklara şaşıyor insan!
Sevenler, dağları aşkıyla deler
Toprağını dahi kalburla eler
Şerefine lâyık tavır sergiler
Kemâle erdikçe coşuyor insan!
Çile pişirirmiş ateşle, harla
Yeniden doğuşlar olur baharla
Sükûnete erer edep sabırla
Zorlukları bir bir aşıyor insan!
Arslan Ahmet; mağlup herkes kadere
Gelir kaybediyor zaman gidere
Bir taze fidanı dikerken yere
Sararıp toprağa düşüyor insan!