Gâh batan, gâh çıkan güneşimiz var…
Memmed ASLAN
“Aşk bir kurşun gibi gezer kanımda,
Çözülmez bu kanlı sağrımız, anam.”
Bahaeddin KARAKOÇ
Zamanlar kükrüyor heyecanımda,
Tufanlar, çovgun lar kopar canımda,
«Eşk bir kurşun gibi gezer kanımda,
Bu kanlı sağrımız çözülmez, anam.»
Arzı titreten er ne hâle kaldı?!
Taşındı dağlarım, boş çala kaldı.
Bin kale kaybettik, son kale kaldı,
Son çökse, derdimiz dözülmez anam.
Keder ne verdiyse, fermansız verdi,
Dert veren derdimi dermansız verdi.
Yüreğimden çöle qanım sız verdi.
Yüz il derman ara, yüz il gez, anam.
Yitirdik Tebriz’i, Xoy’u, Merend’i,
Niye giden qafla qâfil direndi?!
Dünyam param-parça, peren-perendi,
Toparla dünyamı, üzül gez, anam.
Geçmişler ömrümden nağıl dı gitti,
Erler, koç yiğitler yığıldı gitti.
Aylarım, illerim dağıldı gitti,
Bozulmuş tesbihim düzülmez, anam.
Biz nûruz, zulmetle gün işimiz var,
Bizim ay eşimiz, gün eşimiz var,
Gâh batan, gâh çıkan güneşimiz var,
İpliğimiz haktan üzülmez, anam!