Ebâbil Kuşları
Şükran IŞIK
Yakışmıyor yâ Ali, sana derin uykular,
Allah için kalk artık, kanla doldu her diyar.
Bir Ulubatlı gönder, dik zafer bayrağını,
Çiğnetme kâtillere mukaddes toprağını,
Galip gelsin yâ Rabbi ezanlar çan sesine,
Doğunun katranları dökülsün tepesine,
Kıyâmet mi kopuyor, oynuyor yer yerinden?
Dil bilmeyen bebeler delinmiş ciğerinden,
Allâh’ım, nerde kaldı o ebâbil kuşları,
Ne zaman yağdıracak gökyüzünden taşları?
Bir rüzgâr gönder yâ Rab, çölün kumu savrulsun,
Çalsın küfrü yerlere, artık zulmü son bulsun!
Leylî’nin niyazı bu, rahmet eyle şafağı,
Allâh’ım, kül olmasın bebeklerin kundağı.