BÜLBÜL
Mahmut TOPBAŞLI
Dalda yaprak yaprak, çiçekte nakış
Visâl-i aşk ile nazlı bir bakış…
Okşar yüreğini rüyâda gülün,
Sezâdır sevdâsı güle, bülbülün.
Toprak uyanınca sorar goncayı,
İçli duygularla sarar goncayı.
Köklerden toprağa yönelir sevdâ,
Bülbülün çilesi başlar o anda.
Dört evfilm feryâdı gelir öteden,
Kokusu muştu dur bilir öteden…
Buğulu gözlerle gonca nâlandır,
Bülbülün sesi dost, ağyâr yalandır.
Bitmeyen bir yangın, bitmeyen çile,
Gecenin setresi örtmez, nâfile…
Şu arşa yükselen figân senindir,
Bilirim derdin çok, aşkın derindir.
Gülün aşkı sırsa bülbül sesinde,
Günbeyli gül ister her nefesinde…