YÂRENE GÜL YOLLANINCA…
M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Dağılır sis, biter keder, Yârene gül yollanınca… Âcizliğini fark eder, Dili zikre dolanınca… Hak gelir, eğik doğrulur, İlim irfanla yoğrulur, Âkıbeti hayır olur; Hayal hayra bulanınca… Gam yüküyle bel bükülür, Güzellik tenden sökülür, Sararmış yaprak dökülür; Gövde hafif sallanınca… Ağlamak varken gülünmez, Gönüller fetheden ölmez, Kelimeler kâfî gelmez; Akraz çocuk dillenince… Câhil, mürşidiyle pişer, İyiliğe […]
Continue reading »